26 jaar geleden kreeg een dierbare vriendin van mij, een 14-jarig meisje, de verwoestende diagnose kanker.

Helaas was er geen sprake van een 100% kans op definitieve genezing en haar lot berustte op de kans dat de behandeling succesvol zou zijn. Tot het einde toe geloofden ik en iedereen om haar heen dat ze die kans zou krijgen, maar tragisch genoeg was dat niet het geval. Ze is al jong overleden.

Als kind was deze ervaring een ontnuchterend besef dat er momenten zijn waarop zelfs de meest toegewijde ouders of bekwame artsen geen oplossing kunnen bieden. Het enige dat overblijft is dan de onvoorspelbare gok van het toeval...

Daarna ben ik getuige geweest van een aantal andere gevallen rond mij heen waarin dierbaren te maken kregen met die verpletterende diagnose en, wederom, hun vertrouwen in het toeval moesten stellen. Sommige succesvol, sommige helaas niet. Hier kan en wil ik me niet in laten berusten.

Door Lymph&Co te steunen en bij te dragen aan hun onderzoek, wens ik dat we op een dag vol vertrouwen kunnen verklaren: "Ja, we hebben een geneesmiddel".