Zo gaat het goed!

Wow wat is dit leuk! Ik ben al op 29% van mijn doel en had nooit gedacht dat het zo goed zou gaan. Ik heb de leukste mensen die mij supporten en met mij meelopen. En tot vandaag heeft zelfs het weer steeds nog meegezeten. Ook daardoor is het makkelijker om de kilometers te maken. Het valt me dus heel erg mee tot nu toe. 

Gisteren was ik jarig! Ik mag er echt weer een jaartje bijschrijven en dat is heel bijzonder. Het is nu precies een jaar geleden dat ik zware chemo's kreeg om de Acute Myeloide Leukemie aan te vallen. De AML was ontstaan als bijwerking. Bijwerking van alle chemo's die ik had gehad voor de Lymfeklierkanker. Het is bijna niet goed te bevatten. Als dit een scenario in een soap op tv zou zijn geweest had ik het uitgezet. Niet meer geloofwaardig. Alleen nu was het mijn eigen verhaal. Ik had werkelijk voor de vierde keer kanker. 

Kort samengevat ben ik vorig jaar op 5 september het ziekenhuis in gegaan en ben ik er op 22 december pas weer uitgekomen. Niet voor te stellen zo lang in isolatie. Beperkt bezoek en veel chemo's en zware behandelingen. Het was nodig en we hadden 1 kans om die AML aan te pakken. Ik ben nog niet helemaal in veilig gebied, maar ik ben hard onderweg. 

Deze verjaardag was dus meer dan de moeite waard om te vieren. Ik heb gelachen, me schor gezongen (ik klink vandaag als een shag rokende oude dame) en gedanst. Zo veel dat ik nu zelfs een blaar onder mijn voeten heb, maar ik heb genoten. Wat gaan mijn dagen er nu tot aan de kerst anders uitzien dan vorig jaar. September is vol gepland met wandelingen, in oktober wil ik op reis en in november ga ik hard trainen voor de wintersport van december. Ik haal er alles uit wat er in zit. Dus jongens en meisjes als mijn gezondheid het toelaat is dit mijn eerste fysieke uitdaging en gaan er nog velen volgen! 

Als deze bui zo voorbij is ga ik weer wat stappen zetten (met of zonder blaar, ik loop weer door)!